Bilen arkadaşlar artık biliyor, Filipinler Asya’daki konumu nedeni ile bizim ailede büyük bir öneme sahiptir. Gerek ben gerekse babam Asya’da bir rotaya çıkarsak genelde ilk durak olarak Filipinler’in başkenti Manila’ya inip oradan devam etmeyi tercih ediyoruz. Tüm uzun Asya seyahatlerine başlamadan önce yada bitirdikten sonra başkent Manila’da uzun uzun kafa dinliyor ve dinleniyoruz. Bunları bu konuya yazmamın nedeni Puerto Galera’nın Manila’dan çokta uzak olmaması.
Manila’da dinlendiğim sırada denize girmeyi özlediğim için yakın olarak nereye gidebilirim diye düşündüm ve Puerto Galera’yı seçtim. Öncelikle Cubao semtine gittim, bunun nedeni Cubao’da otobüs firmalarının çok fazla olması ve JAM firmasının buradan Batangas’a direk otobüs hattının bulunması. Puerto Galera’ya ulaşmak için öncelikle Cubao’dan bir otobüse binerek Batangas’a gittim.
Otobüsler Batangas’ta liman’a kadar gitmekte, limanda inerek Puerto Galera White Beach’e giden bir firmadan bilet aldım. Manila – Batangas çok sıkışık olmayan trafikte 2 saat kadar sürdü, otobüs çok iyi olmasada kliması oldukça iyi soğutuyordu. Tekne ile Puerto Galera’ya ulaşmak yaklaşık 1 saat 15 dakika kadar sürdü.
Sancılı bir otobüs yolculuğunun ardından, sancılı bir tekne yolculuğu başladı… Batangas körfezini hızla geçerken açık denizde tekne arada bir sallanıp dururken Puerto Galera’ya yaklaştık ve o an bir büyünün içinde gibiydim. Ağaçlar arasında sahile sıfır evler ve tekneler… Sade bir yaşamın içinde lüks yoktu belki ama böyle bir evde uyanmak sanırım oldukça güzel olmalıydı. Benim durağım Puerto Galera değildi, yolcuların bir kısmını buraya bıraktıktan sonra yine o güzel evlere bakarak White Beach’e doğru ilerledik. 20 dakika kadar süren bu yolculuktan sonra sahile indik ve kalacağım hoteli kolayca bulup oraya yerleştim.
Puerto Galera.
White Beach’ten biraz bahsetmem gerekirse aslında beyaz kuma sahip bir sahil değil yani en azından Boracay gibi bir kuma sahip değil. Buranın ulaşımının diğerlerine göre ucuz ve hızlı olması nedeni ile ismi çok duyulmasa da biraz bilinen bir yer. Sahil şeridi bizdeki Saros Körfezine çok benzer ama deniz suyu günün her saati oldukça berrak. Bunların dışında su sporları ve eğlence anlamında bir çok aktivite bulunmakta. Bunların hepsine değineceğim.
White Beach, Puerto Galera.
Öncelikle bu sahilde ATM bulunmuyor, en yakın ATM Puerto Galera’da bu nedenle yanınıza biraz para alın yoksa benim gibi bir barda hem ATM’ye hem bar sahibine komisyon ödemek durumunda kalabilirsiniz. Komik bir ATM macerasına girdim, ATM sordum şuan adını unuttuğum komik bir barda ATM olduğunu söylediler. Bar’a gittim ve ATM’yi kullanıp kullamayacağımı sordum ve bana belirli bir komisyon ödemeyi kabul ediyorsan kullabilirsin dediler ve bende kabul ettim. Kartımı ATM’ye taktım ve biraz para çektim lakin ATM sadece kağıt verdi ve bende gülmeye başladım. Kağıtları alıp bar sahibine verdim o da komisyonunu alıp bana değerinde para verdi. Hayatımda ilk daha böyle bir para alışverişinde bulundum diyebilirim… Bunun dışında bankaya’da komisyon ödeyerek iki defa tokat yemiş olduk ama bu benim için çokta önemli değildi.
Yemekler’den başlamak gerekirse, fast food bu sahile girmemiş durumda. 7-eleven yada bir Mc arıyorsanız burası size göre değil… Bizdeki esnaf lokantası tarzında denize karşı oturup ucuz yemek yemenin keyfi ise paha biçilemez. Tavuk şiş ve pilav, dana eti ve pilav ve burada ilk defa deneyip bir daha vazgeçemediğim Toyo + Calamansi = ToyoMansi sosu ile de burada tanıştım. Bunların dışında Filipinler’in en meşhur tatlısı Halo Halo’yu fast food dışında yemenin keyfi ise gerçekten güzeldi. Ayrıca doğal mango suyu bu sahilde gerçekten hoştu.
Yemeklerin dışında sahilden bahsedersek çok fazla yabancı turist olmadığı için sahilde ne kadar avcı varsa peşimde olması nedeni ile başım biraz ağrıdı diyebilirim. Jet Ski diye peşimden koşan bir çok tuhaf adama gülerek sadece yüzmek istiyorum demek zorunda kaldım. Parasailing’ten tutun bir çok çeşit su aktivitesi bulunan bu şirin sahili aslında oldukça sevmiştim.
Gecesi gündüzünden daha karışık olan White Beach gece boyu ateş dansları ve dans gösterileri ile oldukça hareketli aslında gündüzü sakin olan bu yerin gece bu kadar nasıl hareketli olduğunu anlayamadım. Akşamları Cafe de Paris isimli mekanda oturup geç saatlere doğru orta yaşlı turist bir Amerikalı bayan ile ortada dans ediyor
, bir yandan mango suyuma bir yandan da Red horse’a bakıyordum. Oldukça eğlenceli olduğunu söyleyebilirim.
Parasailing’ten bahsetmişken yüksek fiyat çekselerde 2000 pesos’a ikna etmeyi başarabildik. Yaklaşık 15 dakika havada kalma süresi ile deniz üzerinde uçma keyfini yaşayabilirsiniz. Fiyatlar üzerinde pazarlık ederseniz ilk söyledikleri fiyattan çok daha düşük bir paraya uçabilirsiniz.
Extreme Sports Philippines
Bir diğer aktivite merkezi ise White Beach’ten 10 dakika uzaklıkta ve adı “Extreme Sports Philippines” White beach ve etrafındaki yerlere bir pick-up ile servisleri var. Gitmek istediğinizde kaldığınız yerle yada kendileri ile irtibata geçtiğinizde gelip sizi ücretsiz olarak alıp aktiviteniz bittikten sonra yine aldıkları yere bırakıyorlar. ATV’den Go-Kart’a ve atış poligonuna kadar bir çok aktivite bu merkezde bulunmakta, fiyatlar 600 pesos’tan başlıyor ve aktivite sayısına göre artıyor. Aşağıdaki link’ten kendi sitelerine ulaşıp aktiviteler hakkında bilgi alabilirsiniz. Ben Mad Car dedikleri bir aktiviteye katıldım ama çamuru görünce usta şoförlüğümü kullanarak öyle ağır gittim ki, sanıyorum ki çalışanlar benim gibi sakin giden birini bir daha göremezler. Aracın parasını ödedikten sonra vazgeçmek olmaz diyerek 6 tur katlandım açıkçası biraz pişman oldum ama sonuçta aktivite merkezini de görmüş olduk.
www.extremesportsphilippines.com
Bu sahil daha çok Filipinli yerel turistlere hitap etmekte gibi ve çok fazla yabancı turist göremedim. Gördüğüm tek yabancı turist gurubu Amerikalı bir aileydi onlarla da gece oturduğum bar’da karşılaştım sanıyorum ki onlarda turist olmamasından çok sıkılmış olacaklar ki mekanın önünde çılgınca dans ediyorlardı. 🙂 Genel anlamda bu küçük yer hakkında ki yorumum kötü denemez. Fiyatlar diğer sahillere göre ucuz ve güzel özellike yerel yemekler bence fantastik sayılabilir. Ulaşımı da basit ve ucuz olduğunu göz önünde bulunrursak bence gidilebilir bir sahil.
Puerto Galera (White Beach)
İki gün geçirdiğim bu güzel sahile tekne ile veda ederek, doğrudan Batangas limanına gittim. Oradan yine otobüs ile Manila’ya bir yolculuk başladı lakin gelişim gibi dönüşüm çok kolay olmadı çünkü akşam trafiği oldukça kalabalık olunca yolculuk 2 saat değil 3,5 saat sürdü. Buraya tekrar gider miyim? Bizim gibi insanlara belli olmaz ama yine de ihtimal dışında diyebilirim. Tüm dostlara sevgiler ve saygılar.
Göksel Baştürk | 2018 (Yazı 2019)
