Merhaba dostlar, Cebu yazımdan sonra bu güzel şehirden ayrılışımı ve Boracay’a ulaşımımı kısaca hemen anlatmaya çalışayım. Boracay Dünya üzerinde tatil denilince büyük bir üne sahip ama ada olduğu için ulaşımı hava yolu yada deniz yolu ile sağlamak gerekiyor.
Manila ve Cebu gibi iki büyük şehirden, Caticlan veya Kalibo üzerinden Boracay’a uçarak ulaşmak mümkün. Caticlan tercih ederseniz, Boracay adasına daha rahat ulaşabilirsiniz, Caticlan Boracay’ın hemen karşısında. Kalibo’da bir alternatif ve indikten sonra 1 saatlik minibüs yolculuğu sonunda Caticlan’a ulaşabiliyorsunuz. Ben fiyat olarak daha uygun olduğu için Kalibo üzerinden gitmeyi tercih ettim. Minibüs transfer ücreti ise 200-250 pesos olarak değişiyor, uçak bileti alırken bu fiyatları göz önünde bulundurmanız iyi olabilir. Bilgileri verdikten sonra, dönelim uçuş maceramıza.
Cebu’da kaldığım hostel’den ayrılıp bir hamburgerciye girip yemek yedim, bunun nedeni tabi ki yollarda olacak olmam. Yola çıkmadan önce pratik olduğu için genelde hamburger ve patates ile geçirmeyi tercih ediyorum. Cebu’dan daha önce bahsettiğim gibi taksi yerine motosiklet ile taşımacılık daha yaygın. Yemeğimi yedikten sonra bir motosikletçi bulmaya karar verdim, hava alanı otobüs durağı için 150 pesos istedi, İngilizcesi de yeterli olmadığı için başladık mı tarzan dilinde pazarlığa aslında 50 pesos bu yol için ideal bir para gibi geliyordu ama çok uzatmadım 80 pesos gibi bir fiyata anlaştık. Polis denetim yapıyormuş sürücü bir kask vererek ona tutunmamı söyledi. Taksi ile gitseydim tahminen 30 dakika da giderdim çünkü trafik berbattı, motosiklet ile 5 dakika sonra varacağımız yere vardık.
SM Mall arkasında bulunan hava alanı otobüs durağına vardığımda 25 pesos ödeyerek, o sırada kalkmak üzere olan otobüse yetiştim yaklaşık 15 dakika sonra hava alanındaydım. Mactan Cebu havalı alanı oldukça büyük ve güzel. İşlemleri hızlıca halledip, gate önünde beklemeye başladım.
Mactan–Cebu International Airport & Philippine Airlines
Beklerken aslında hava alanını biraz gezme fırsatı buldum, beklerken, gezerken zaman geçti ve uçağa bindim. Boracay ünlü bir yer olmasına rağmen uçağın arka tarafı neredeyse boştu, sakin bir uçuş geçirmek istediğim için kendime arka taraftan bir koltuk seçmiştim, uçakta dikkatimi çeken çok fazla turist olmamasıydı. Turist olmayınca hostes beni gözüne kestirmiş olacak ki, ben tam koltuğuma yerleştim derken yanımda belirdi ve başladı konuşmaya… Nazik bir dil ile uçaklarının bir denetimde olduğunu ve acil çıkış kapısı yanında oturup oturmayacağımı sordu. Kendisini kırmadım ve gidip acil çıkış kapısının yanına oturdum. Bana durumu açıklamaya çalıştı
, ama önemli olmadığını söyledim. 5 dakika sonra Philippine Airlines’te çalışan 3 bayan ve 1 erkek yanıma gelip oturdu. Kendi aralarında sohbete başladılar, benim yanıma oturan arkadaş ile bende biraz sohbet etme imkanı buldum sürekli olarak uçarak bazı testler yapıyorlarmış.
Sanıyorum ki bu çalışan arkadaşların kıdemi çok yüksek olacak ki, 1 saatlik bu kısa süre içerisinde bu arkadaşlara ve bana durmadan kahve ve ikram yapıldı, uçuş boyunca 5-6 tane çörek yedim. Philippine Airlines’te zaten ikram olan bir durum ama diğer yolculara sadece bir çörek veriyorlar ve ikram bitiyor.
UBE ROLL, Philippine Airlines
Uçuşumuz başarılı bir şekilde tamamlandı, denetim ekibi uçakta kaldı. Uçak tekrar yolcu alıp Manila’ya uçacakmış. Ben Kalibo’ya vardığımda küçük ama güzel bir hava alanı ile karşılaştım. Hava alanı çıkışında transfer şirketleri var, Boracay’a gideceklere 250 pesos karşılığında bir bilet keserek hemen çıkış kapısındaki minibüslere yönlendiriyorlar.
Kalibo, Philippines
Ben biraz akşam üstü saatine kaldığım için yolculuk 1,5 saat kadar sürdü çünkü akşam trafiği oldukça yoğundu. Sonunda Caticlan’a varabildik ve Boracay’a geçmek için adımlara başladım. Boracay… Ülke’ye girmek bu adaya girmekten daha kolaydı. X-ray’ler, Formlar, Biletler… Evet bu geçiş sürecini ve Boracay’ı bir sonraki yazımda anlatmaya çalışacağım. Tüm dostlara selamlar.
Göksel Baştürk | 2018